سال ۱۹۰ هجری قمری
| ۳ - قرن ۲ هجری قمری - ۱ | |
| امامت | |
|---|---|
|
امام رضا(ع) (دوره امامت: ۲۰ سال از ۱۸۳ تا ۲۰۳ق) | |
| حکومت‌های سرزمین‌های اسلامی | |
| بنی‌عباس در عراق | هارون عباسی |
| وقایع مهم | |
| لشکرکشی به روم | |
| تولدها و وفات‌ها | |
| وفات حماد بن عثمان بن عمرو بن خالد الفزاری | |
| وفات تلید بن سلیمان أبو إدریس المحاربی | |
| وفات عبداللّه بن محمد بن عبداللّه بن أبی فروة | |
سال ۱۹۰ هجری قمری از سال‌شمار هجری قمری مصادف است با هشتمین سال از دوره بیست ساله امامت امام رضا(ع) و بیست و یکمین سال خلافت هارون الرشید عباسی.
وفات برخی اصحاب امامان شیعه، از جمله حماد بن عثمان، تلید بن سلیمان و عبداللّه بن محمد بن عبداللّه بن أبی فروة از اتفاقات سال ۱۹۰ هجری قمری است.
معرفی
روز نخست این سال یعنی ۱ محرم مصادف است با پنج شنبه ۱۰ آذر سال ۱۸۴ شمسی و ۱ دسامبر سال ۸۰۵ میلادی. روز پایانی سال یعنی ۳۰ ذی‌الحجة، مصادف است با دوشنبه ۲۹ آبان سال ۱۸۵ شمسی و ۲۰ نوامبر سال ۸۰۶ میلادی.
سال ۱۹۰ هجری قمری، هشتمین سال از دوره بیست ساله امامت امام رضا(ع) در زمان حکومت هارون الرشید بود.
رویدادها
- فضل بن سهل از وزرای عباسی، به دست هارون الرشید مسلمان شد.
- هارون نوعی کلاه ایرانی به نام قَلَنْسُوَه را کلاه رسمی دولت و مردم انتخاب کرد.
- هارون الرشید پس از سرکوب قیام رافع بن لیس در سمرقند، به روم لشکر کشید و برخی از نواحی آن را فتح کرد.
درگذشت‌ها
- حماد بن عثمان بن عمرو بن خالد الفزاری یا حماد بن عثمان الناب از اصحاب امام صادق(ع)، امام کاظم(ع) و امام رضا(ع) و از راویان ثقه و جلیل القدر. برخی وفات او را در این سال دانسته‌اند.
- تلید بن سلیمان أبو إدریس المحاربی از اصحاب و راویان امام صادق(ع). در مورد او علاوه بر اذعان به شیعه بودنش،جرح و تعدیلی صورت نگرفته است؛ اما برخی عالمان سنی او را رافضی، کذاب و ضعیف عنوان کرده‌اند. وفات وی در این سال گزارش شده است.
- عبداللّه بن محمد بن عبداللّه بن أبی فروة معروف به الو علقمه فروی از اصحاب امام صادق(ع). ابن سعد او را ثقه دانسته است. عده‌ای وفات او را در این سال گزارش کرده‌اند.
- یحیی بن خالد برمکی از وزرای هارون الرشید که بعد از قتل‌عام برمکیان به زندان افتاد و در این سال درگذشت.
پانویس
- ↑ «»، باحساب.
- ↑ خضری، تاریخ تشیع، ۱۳۹۱ش، ص۱۹۱؛ منتظر القائم، تاریخ امامت، ۱۳۸۶ش، ص۲۲۳؛ گروه تاریخ پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، تاریخ تشیع، ۱۳۸۹ش، ص۱۱۶.
- ↑ ذهبی، تاریخ الإسلام، ۱۴۱۳ق، ج۱۲، ص۴۲.
- ↑ ذهبی، تاریخ الإسلام، ۱۴۱۳ق، ج۱۲، ص۴۲-۴۴.
- ↑ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۸، ص۳۱۹-۳۲۲؛ ابن مسکویه، تجارب الأمم، ۱۳۷۹ش، ج۳، ص۵۵۵.
- ↑ طوسی، الفهرست، ۱۴۲۰ق، ص۱۵۶.
- ↑ علامه حلی، رجال العلامة الحلی، ۱۴۰۲ق، ص۵۶؛ طوسی، رجال طوسی، ۱۳۷۳ش، ص۱۸۶، ۳۳۴، ۳۵۴.
- ↑ طوسی، الفهرست، ۱۴۲۰، ص۱۵۶؛ علامه حلی، رجال العلامة الحلی، ۱۴۰۲ق، ص۵۶.
- ↑ نجاشی، رجال النجاشی، ۱۳۶۵ش، ص۱۴۳؛ کشی، رجال کشی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۶۷۰.
- ↑ طوسی، رجال الطوسی، ۱۳۷۳ش، ص۱۷۳.
- ↑ نجاشی، رجال النجاشی، ۱۳۶۵ش، ص۱۱۵.
- ↑ عزیزی، الرواة المشترکون بین الشیعة و السنة، ۱۴۳۰ق، ص۱۳۰.
- ↑ استرآبادی، منهج المقال، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۱۰۳.
- ↑ خیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۷، ص۱۴۵، به نقل از علمای اهل سنت.
- ↑ استرآبادی، منهج المقال، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۱۰۴.
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۳۰۴.
- ↑ شیخ طوسی، رجال الطوسی، ۱۴۲۷ق، ص۵۲۶.
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۳۰۴.
- ↑ سمعانی، الانساب، ۱۳۸۲ق، ج۱۰، ص۲۰۳؛ شوشتری، قاموس الرجال، ۱۴۱۰ق، ج۶، ص۵۸۸.
- ↑ ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷، ج۱۰، ص۲۰۴.
منابع
- ابن کثیر الدمشقی، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۷ق.
- ابن مسکویه الرازی، ابو علی، تجارب الأمم، تحقیق ابو القاسم امامی، تهران، سروش، پاپ دوم، ۱۳۷۹ش.
- ابن‌سعد، محمد، الطبقات الکبری، تحقیق محمد عبدالقادر عطا، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۱۰ق.
- استرآبادی، محمد بن علی، منهج المقال فی تحقیق أحوال الرجال، قم، موسسة آل البیت(ع) لإحیاء التراث، ۱۴۲۲ق.
- خضری، سید احمد رضا، تاریخ تشیع، قم، نشر معارف، ۱۳۹۱ش.
- خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۱۷ق.
- ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الأعلام، تحقیق عمر عبدالسلام تدمری، بیروت، دارالکتاب العربی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق.
- سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الأنساب، حیدرآباد، دائرة المعارف العثمانیة، ۱۳۸۲ق.
- شوشتری، محمدتقی، قاموس الرجال، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۰ق.
- شیخ طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، چاپ سوم، ۱۳۷۳ش.
- شیخ طوسی، محمد بن حسن، فهرست کتب الشیعة و أصولهم و أسماء المصنفین و أصحاب الأصول، قم، مکتبة المحقق الطباطبائی، ۱۴۲۰ق.
- طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم و الملوک، تحقیق محمد أبو الفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، ۱۳۸۷ق.
- عزیزی، حسین، الرواة المشترکون بین الشیعة و السنة، تهران، المجمع العالمی للتقریب بین المذاهب الإسلامیة، ۱۴۳۰ق.
- علامه حلی، حسن بن یوسف، رجال العلامة الحلی، قم، الشریف الرضی، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق.
- کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، قم، موسسة آل البیت(ع) لإحیاء التراث، ۱۴۰۴ق.
- گروه تاریخ پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، تاریخ تشیع، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، ۱۳۸۹ش.
- منتظر القائم، اصغر، تاریخ امامت، قم، دفتر نشر معارف، ۱۳۸۶ش.
- نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، قم، جماعة المدرسین فی الحوزة العلمیة بقم، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش.
رده: